wilde winternoedels

Woensdag 12 februari opnieuw edible landscape, er zijn nog plaatsen vrij, info via link in menu.

Hierbij wat we in januari maakten:

Alhoewel het de donkerste periode van het jaar is, sta ik op te kijken naar het feit dat er toch wel heel wat te plukken valt.

Wat we tegenkwamen:

Vogelmuur

Braam

Boterbloem

Kleefkruid

Brandnetel

Zuring

Fluitenkruid

Speenkruid

Witte dovenetel bloem

Hondsdraf

Kamperfoelie

Veldkers

Berenklauw

Wat op punt staat om nu te nuttigen zijn Speenkruid, Vogelmuur, Witte Dovenetel bloemetjes, frisse Hondsdraf blaadjes, jong en teder Fluitenkruid en Veldzuring.

De Veldzuring herken je omdat zijn bladpuntjes naar beneden zijn gericht. Qua smaak en textuur is hij veel zachter dan de Ridderzuring en de Krulzuring. Met de schapenzuring, zijn kleinere broertje, valt er wel te concurreren naar smaaksensatie.

Je kan hem goed gebruiken om een zure toets aan je wilde salades toe te voegen. Was de zuring grondig, snipper hem fijn en strooi hem over je sla. Ziezo, een frisse , zure toets in je sla. Kan dus gebruikt worden als azijn of citroenvervanger.

Het Speenkruid is net zoals de Boterbloem lid van de familie van de ranonkels. Dezen bevatten allen giftige stoffen.

Bij het Speenkruid (Ranunculus ficaria) vind men kleine hoeveelheden protoanemonine en anemonine. Deze hoeveelheden zijn vóór de bloei echter zeer gering waardoor je de jonge blaadjes sporadisch kan nuttigen. Medicinaal kan Speenkruid zowel in- als uitwendig toegepast worden bij veneuze insufficiënties, namelijk bij aambeien en spataderen. Omwille van de protoanemonine kan het kruid irriterend werken op huid en slijmvliezen. Amerikaanse toverhazelaar (Hamamelis virginiana) en Paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) zijn veiligere alternatieven.

Vandaag gaan we ons echter richten op de culinaire mogelijkheden van het jonge blad van het Speenkruid. Volgens Miles Irving (The forager handbook, ebury press) zijn de hoeveelheden van de irriterende stof niet cumulatief en zal je meteen een branderig gevoel in je mond krijgen mocht je er teveel van hebben gegeten. Zelf snoep ik regelmatig wat blaadjes zonder ooit klachten te hebben gekregen. Het is sowieso een sterke smaak, dus veel ga je niet gebruiken.

Ik gebruik het eerder bij het op smaak brengen van een roerbakgerecht of een sushi dan als basis voor een soep. Hiervoor hebben we de Brandnetel of het Fluitenkruid die niet te evenaren zijn.

Stir fries of sushis dus. Graag.

Wilde noedels stir fry.

Ingrediënten voor 2 pers.

1 wortel, in julienne

1 teentje look, kiem verwijderd, fijn gesneden.

1 sl citroensap

Olijfolie

Shiitakes of oesterzwammen

1 teentje look, kiem verwijderd, in schijfjes.

2 handjes winterpostelein

Sesamolie

Evt geroosterde sesamolie

1 handje goed gewassen Speenkruid.

1 sl pompoenpitten of zonnebloempitjes.

200 gr boekweit noedels.

Tamari.

Was en snij de wortel in Julienne.

Doe de fijngehakte look, wat citroen sap en olijfolie erover en laat marineren.

Doe wat sesamolie in een pan op middelhoogvuur met je in plakjes gesneden teentje look. Na een paar minuutjes doe je er de in stukken gescheurde oesterzwammen bij ( of de in plakken gesneden shiitakes). Laat stoven.

Kook de noedels volgens de aanwijzingen op het pak. Let op ze kunnen snel plakkerig worden, dus zeker niet hard laten koken, en na afgieten meteen spoelen met koud water.

Voeg de noedels toe aan de paddenstoelen, hussel alles goed en laat op laag vuur de smaken goed combineren. Doe er nog een scheut geroosterde sesamolie bij.

In een droog pannetje rooster je de zaden.

Meng je gemarineerde wortelen en de postelein onder je noedels.

Proef en breng evt op smaak met wat tamari.

Doe in een mooie kom of in individuele kommetjes, strooi er het Speenkruid en de geroosterde zaadjes over en serveer.

Smakelijk.