edible landscape in de sneeuw

edible landscape 16 januari

een kruidenwandeling in de sneeuw

winter

 

Januari

“The health of soil, plant, animal and man is one indivisible.”

Lady Eve Balfour   –   The living soil 1943

 

Januari, looimaand

Het jaar is begonnen, een nieuw tijdperk start.

Volgens mij mag dit nieuwe tijdperk gerust gaan over het herstel van onze relatie met de natuur. Onze gezondheid en welzijn hangt ook diep samen met de hare.

Even al heeft het gesneeuwd, een paar passen in de natuur zijn steeds een weldaad voor ons gemoed, en voor ons lichaam.

De ijskoude lucht vult onze longen en voelt zuiver aan, verzuiverend.

De vrieskou doodt ook heel wat bacteriën en is ook een weldaad voor de grond. De vorst breekt letterlijk de grond waardoor hij na de vorst een betere, meer korrelige struktuur heeft.

Bij vrieskou kan er ook bitter weinig geoogst worden, des te meer tijd voor observatie en acceptatie.

Nu de dagen terug lengen is er reeds vanalles aan het groeien onder en boven de grond. De bollen en knollen worden dikker en maken meer wortels aan. Vorige week  vond ik reeds

Paardebloem

Klaver

Zuring

Brandnetel

Hondsdraf

Witte dovenetel

Kleefkruid

Speen

Kleine brandnetel

Zevenblad

Allemaal zeer jong, fris en zacht van textuur.

De sneeuw heeft het nu bedekt met een mooie isolatielaag.

Fijn om te weten is het feit dat sneeuw ook stikstof bevat en hierdoor zal het water en de mineralen bij dooi rustig terug aan de aarde afgeven zonder dat het weggespoeld wordt.

Je kan de sneeuw dus voortaan ook bezien als een natuurlijke meststoffen voor je tuin.

Ik hoorde eens het verhaal van een vrouw die kruiwagens vol met sneeuw in haar serre verspreidde. Geweldig vertelde ze, het zit boordevol mineralen. Hopen maar dat we geen zure sneeuw hebben 😉

Een tweede oud gebruik luidt als volgt.

Rol je wollen tapijten in de sneeuw. De aanwezige zuurstof in de sneeuw zal de stof en vuiligheid eruit absorberen. De methode is uiterst eenvoudig: je gaat met je bevuilde wollen tapijt naar buiten. Je legt het neer met de mooie zijde naar beneden op de vers gevallen sneeuw. Duw een beetje aan. Laát een half uurtje liggen. Dan schud je hem lichtjes uit en breng hem terug naar binnen. Klaar!

Nog eentje.

Ten tijden van Nero tot Marco Polo werdt sneeuw met veel vreugde onthaald.

Men maakte er namelijk de zeer geprezen voorganger van roomijs mee. De sneeuw werd met gedroogde vruchten, fruitsappen etc gemengd tot een heerlijk sorbet.

In sacandinavische landen wordt sneeuw nog altijd ritueel onthaald. Grote schalen worden buitengezet om de sneeuw op te vangen. nadien wordt die gemengd met room, suiker etc.

Als zwevend boven het witte tapijt kunnen we toch noch een hele boel skeletten herkennen. Verhalen en gebruiken worden verteld bij: de brandnetel, de kleine weegbree, het hartgespan, de hop, het harig wilgenroosje, de gewone berenklauw, de klimop, de braam en de berk.

 

En wat maken we?

Niets te plukken natuurlijk, ook al weet je dat er onder de sneeuw al vanalles groeit.

Wel, je grijpt naar wat je ingemaakt hebt, opgezet hebt en geniet vooral van deze verstilling. Als we nu genoeg rust nemen, zijn we straks boordevol energie als de lente begint.

Versterkende tonicums

En in vroegere walkshops hadden we reeds een tinctuur van paardenkastanje opgezet, alsook een tonicum met brandneteltopjes. En met abrikozen, goji bessen, rozijnen, vodka en water.

Het tonicum persen we uit met een propere kaasdoek, en we proven het. We vergelijken het met een andere versterkende tonicum op basis van rode wijn. Unaniem beslissen we dat het brouwsel dat op vodka was opgelegd toch lekkerder was. Fruitiger.

Nu vergelijken we het met een nettle revival dat ik in april brouwde.

En dat is donkerder, dieper van smaak, en alhoewel we geen labo zijn, vermoeden we dat de lenteversie toch meer mineralen en ijzer bevat.

Even wil ik toelichten dat de brandnetel die we in de herfst plukten, geen oude brandnetel was. Hij was net opgekomen op een berm die recent was afgemaaid geweest. En alhoewel de lente duidelijk HET seizoen is van de frisse blaadjes, profiteerden we van deze frisse brandneteltopjes.

Geen wetenschap dus, wel een aanwijzing dat het respect voor de kringloop van de seizoenen in acht moet genomen worden.

Ook al denk je dat in de zomer een smeerwortel een almachtige smeerwortel is, als je op dat moment een tinctuur opzet van de wortel, zal je merken dat die opmerkelijk minder donker verkleurt dan wanneer je hem in de herfst opzet. En dit duidt toch wel op het feit dan een aantal inhoudsstoffen niet geëxtraheerd worden als je de wortel niet op het juiste moment rooit.

Soit dit voor ons versterkend tonicum.

handcreme om buiten te werken in de winter

Daarna hebben we ook de paardenkastanje tinctuur, die we in de herfst hadden opgezet, geperst.

Hiermee hebben we een crème gemaakt om in de koude lucht buiten te werken.

Dus we willen een betere doorbloeding, verwarming en een wondheelkunde en ontstekingsremmende functie ( altijd handig).

We hebben hem

hands out

genoemd

en hier volgt het 

Recept

Vetfase

18 g calendulamaceraat

2 g cetylalcohol

10 g tefose

 

Waterfase

50 g rozenhydrolaat

 

Toevoegsels

Bij de emulsie op 45 graden

10 g shea butter

 

Als de emulsie 40 graden of minder is

2 ml propolis tinctuur

2 ml paardenkastanje tinctuur

EO’s

4 dr cypres

4 dr helichrysum italicum of strobloem

4 dr roosgeranium

1 dr tea tree

 

Bereiding

Doe de vetfase in een kleine pyrex.

Doe de waterfaseven in andere propere pyrex.

Zet beide in een pot au bain marie.

Meet de temperatuur en roer af en toe tot de emulgatoren zijn opgelost en beide vloeistoffen 60 -70 graden hebben.

Het is belangrijk dat beide vloeistoffen dezelfde temperatuur hebben.

Dan haal je ze uit de bain marie, en leg je ze op een handdoek. Dit om de vermijden dat de pyrexen zouden springen door het grote temperatuurverschil.

Dan giet je rustig de waterfase bij de oliefase. Altijd het water bij de olie gieten en niet omgekeerd of het gaat spatten.

En dan goed roeren, constant, tot je een temperatuur van ca. 45 graden hebt. In dit stadium voor je de sheabutter erbij, en blijf je krachtig roeren tot die volledig is opgelost.

Als je emulsie 40 graden heeft (of minder) voeg je onder constant roeren, je tincturen erbij, dan als laatsten de EO’s.

In een steriel potje of tube gieten, mooi etiket erop, en klaar.